O Wielkanocy słów kilka…

Szczyt liturgii całego roku stanowi święte Triduum Paschalne, w którym sprawowane są misteria naszego Odkupienia dokonanego przez Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota są dniami szczególnymi dla wierzących. Posiadają bardzo bogatą liturgię. To bogactwo treści liturgicznych przeżywane jest przez chrześcijan we wspólnotach parafialnych. Niestety w tym roku w związku z pandemią liturgia będzie mocno okrojona, mimo to, przypomnijmy sobie najistotniejsze wydarzenia.

W Wielki Czwartek w Katedrach biskupi święcą oleje Krzyżma Świętego. Kapłani, którzy przyjeżdżają tego dnia do katedry odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. Wieczorem w tym dniu odprawiane są Msze Wieczerzy Pańskiej, czyli wspomnienie Ostatniej Wieczerzy. Podkreśla się wtedy ustanowienie sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa. W wielu parafiach praktykuje się również obrzęd umycia nóg. Ten wielki gest miłości uczynił sam Pan Jezus w Wieczerniku. Symboliczne umycie nóg symbolizuję miłość, służbę względem drugiego człowieka.

Wielki Piątek to dzień Męki i śmierci Jezusa na krzyżu. Wierni gromadzą się na liturgii, aby przeżyć ją na nowo i uświadomić sobie miłość Boga do nas. Wierni biorą wtedy udział w liturgii, w której adorują krzyż. W wielu kościołach są odprawiane nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Jest to jedyny dzień w roku, gdy nie odprawia się Mszy Świętej.

Wielka Sobota jest dniem, gdy Chrystus spoczywa w grobie. Wcześniej w tym dniu udajemy się do kościoła, aby poświęcić pokarmy na stół wielkanocny. Nie odprawia się wtedy mszy i sakramentów na pamiątkę tego, że pasterz odszedł, umarł. Czuwamy przy grobie, aby następnie uczestniczyć we Mszy świętej w nocy, zwanej Wigilią Paschalną. Jest ona Mszą, która należy do Niedzieli Zmartwychwstania. Tej to Nocy Niebo łączy się z Ziemią, sprawy Boskie ze sprawami ludzkimi. To noc, kiedy w Liturgii Słowa człowiek długo rozmawia z Bogiem. To noc, w której zniszczona zostaje samotność Grobu. Tej nocy Pan Zmartwychwstał, wierni wyruszają w procesję z radosnym Alleluja!

Święta Wielkanocne, obchodzone na pamiątkę Zmartwychwstania Chrystusa nacechowane są radością, w swojej symbolice nawiązują do narodzin nowego życia. Na naszych stołach tradycyjnie pojawiają się święcone pokarmy w udekorowanych koszykach. Nie zabraknie wśród nich baranka, który jest symbolem Chrystusa Zmartwychwstałego, chleba, który jest niezbędnym pokarmem do życia, jajka, które symbolizuje życie, zwycięstwo nad śmiercią, również i soli, która dodaje smaku i jest symbolem zachowania od zepsucia oraz ma właściwości oczyszczające.

Pod względem religijnym Święta Zmartwychwstania Jezusa są najważniejszymi świętami w naszej kulturze. Trzeba się do nich dobrze przygotować, aby je dobrze przeżyć. – Można zatrzymać się tylko na tradycji, ale dla ducha to niewiele przyniesie. Istotą świąt Wielkanocy jest uradowanie z tego, że Pan Bóg tak bardzo ukochał człowieka, że wydał swojego Syna, abyśmy my mieli życie. Dlatego w tym okresie nie powinniśmy skupiać się na męce Jezusa, choć jest ona istotna, ale na Bożej miłości.

Musimy troszczyć się o to, by radość zmartwychwstania trwała w nas na co dzień. Ważne jest byśmy sumiennie i gorliwie wypełniali nasze obowiązki, byśmy byli lepszymi ludźmi w relacjach z najbliższymi. Wtedy duch Świąt Wielkanocnych w nas pozostanie przez cały rok.